این کشورها استعداد جذب می نمایند - دکتر برای تو

یک نابغه به تنهایی نمی تواند کل یک شرکت را بگرداند. برای موفقیت در این دنیای رقابتی، استعداد های کارآفرینی باید با کل سازمان تعامل داشته باشند. استعداد کارآفرینی که زمانی تنها قدرت استارت آپ ها یا شرکت های کوچک محسوب می شد، اکنون یک موتور حیاتی برای سازمان های بزرگ تر است. تعریفی که می توان برای استعداد کارآفرینی ارائه داد عبارت است از توانایی کشف، انتخاب، پردازش، تفسیر و استفاده از داده های لازم برای تصمیم گیری در دنیای مبهم و سپس بهره برداری از فرصت های بازار. واضح است که با شتاب دریافت تحولات، دیجیتال سازی و دنیای سازی در عصر حاضر، نبود استعداد کارآفرینی جلوی رشد سازمان ها را می گیرد.

استعداد کارآفرینی منبع کمیابی است، اما با این حال در هر کشوری یافت می گردد. شاخص دنیای رقابت پذیری استعداد (GTCI) سال جاری که 93 درصد جمعیت دنیا را پوشش داده، بر استعداد های کارآفرینی و رقابت پذیری دنیای متمرکز است. سازمان ها برای مقاومت کردن در برابر بازار های متلاطم باید راه های پرورش این استعداد ها را پیدا نمایند. شرکت ها از شرکت تاکسی اینترنتی بلابلاکار در فرانسه گرفته تا حایر که یک شرکت لوازم خانگی برجسته در چین است، نشان می دهند چگونه استعداد کارآفرینی می تواند یک شرکت را در عرصه رقابت بالا بکشاند و آن را در برابر امواج ابهام سیاسی و اقتصادی مقاوم کند.

کشور های برتر در 2019

این لیست نسبت به سال گذشته تغییری ننموده است. کلیه 10 کشور برتر روی ایجاد و تشویق استعداد های کارآفرینی سرمایه گذاری نموده اند. این کشور ها اقتصاد هایی باز هستند که تاکید قوی بر آموزش دارند. همان طور که جدول نشان می دهد، سوئیس بار دیگر در رتبه اول قرار گرفته است.

سوئیس رهبر دنیای در حفظ استعداد ها و توسعه مهارت های مرتبط با این شاخص است که باعث می گردد این کشور کوچک اروپایی دسترسی فوق العاده ای به استعداد های کارآفرینی داشته باشد. یادگیری مادام العمر، پایداری و قابلیت استخدام، از جمله این مهارت ها هستند. رتبه دوم متعلق به سنگاپور است که یکی از دو کشور غیراروپایی این لیست 10 تایی محسوب می گردد و در واقع یک قطب استعداد کارآفرینی است که امتیاز بالایی در این مهارت ها دارد. آمریکا که رتبه سوم را دارد، همچنان در حال پیشرفت در این زمینه است.

نروژ (رتبه چهارم) رهبری دنیای در مهار استعداد ها محسوب می گردد، اما از نظر باز بودن اقتصادی و پذیرا بودن استعداد ها از نقاط مختلف در عرصه رقابت عقب مانده است. دیگر کشور های شمال اروپا - دانمارک، فنلاند و سوئد - که به ترتیب رتبه های 5 و 6 و 7 را دارند، همگی استعداد های خود را به خوبی حفظ می نمایند و کیفیت بالایی برای زندگی دارند. هلند (رتبه هشتم) که صندلی خوبی از نظر آموزش، یادگیری مادام العمر و فرصت های رشد دارد، اگر کمی عملکرد خود را در جذب استعداد های جدید بهبود ببخشد، می تواند صعود قابل توجهی در این لیست داشته باشد. بریتانیا (رتبه نهم) همچنان استعداد های بین المللی را جذب می نماید.

لوکزامبورگ هم که در انتهای این لیست 10 تایی قرار گرفته، شهرت برجسته دنیای در حوزه اقتصادی دارد و در حفظ استعداد های داخلی بسیار خوب عمل می نماید. قهرمانان استعداد همگی جزو کشور های پردرآمد هستند. میانگین امتیاز این گروه درآمدی، به طور قابل توجهی بالاتر از امتیاز های مشابه دیگر گروه های درآمدی است.

چرا درآمد مهم است

تنها کشوری که در یک چهارم ابتدایی این شاخص قرار گرفته است و کشور پردرآمدی نیست، مالزی است که در رتبه 27 قرار گرفته است. مالزی درآمد بالاتر از حد متوسط دارد و دو کشور برتر دیگر در این گروه درآمدی، کاستاریکا (رتبه 34) و آذربایجان (رتبه 43) هستند. البته چین هم با رتبه 45 در این گروه قرار می گیرد که پیشرفت دانشگاه های آن در سطح بین المللی دلیل اصلی این موضوع است.

در میان کشور هایی که درآمد کمتر از حد متوسط دارند، سه کشور فیلیپین (رتبه 58)، اوکراین (رتبه 63) و اندونزی (رتبه 67) عملکرد خوبی از نظر توانمندسازی استعداد ها دارند، اما در دسته بندی مهارت ها ضعیف هستند. در میان کشور های کم درآمد هم روآندا (رتبه 63) نمونه کشوری است که در توانمندسازی و جذب استعدادها، به خصوص از نظر برابری جنسیتی، خوب عمل می نماید، اما عملکرد ضعیفی در مهارت ها دارد.

تاجیکستان (رتبه 81) تازه وارد سنجش GTCI شده و بر خلاف دیگر کشور های کم درآمد، از نظر مهارت های فنی خوب عمل می نماید. تحلیل شش سال متوالی داده های GTCI نشان می دهد برزیل (رتبه 72) بیشترین تنزل رتبه را داشته است. ایران هم رتبه 97 از میان 125 کشور را دارد.

شهرها؛ قطب های استعداد کارآفرینی

اکوسیستم های استعداد اغلب در سطح شهری تعریف می شوند و شهر های بین المللی آهن ربا های بزرگ جذب استعداد های بین المللی هستند. استعداد های کارآفرینی برای استراتژی هایی که شرکت های کوچک و چابک در شهر ها به کار می برند، بسیار مهم و حیاتی هستند.

مثلا استراتژی های شهری که برای ایجاد انکوباتور هایی مثل استیشن اف (Station F) در پاریس و منطقه های نوآوری مثل آنچه در سئول ایجاد شده، به طور مستقیم کارآفرینان نوپا را هدف قرار می دهند. شهر های هوشمند برای پیشرفت خود باید این استعداد های کارآفرینی را برای حل مسائل هر روز خود به کار بگیرند؛ حتی مسائلی مثل مدیریت پسماند که در کپنهاگ و لیسبون اجرایی شده است. شاخص GTCI با اضافه کردن شهر های کارآفرین، شاخص GCTCI را ایجاد نموده که سال جاری 114 شهر را آنالیز نموده است. جدول زیر نشان می دهد چهار شهر از 10 شهر برتر این شاخص غیراروپایی هستند.

منبع: دنیای اقتصاد