تاریخ شهادت امام علی (ع) - دکتر برای تو

امام علی علیه السلام اولین امام شیعیان است. او نخستین کسی است که اجازه داشت در خانه خدا متولد گردد و خداوند این اجازه را به مادرش فاطمه زهرا (س) داده بود. زمان شهادت این امام بزرگوار در ماه رمضان و به دست ابن ملجم بوده است. برای آگاهی از تاریخ شهادت امام علی (ع) با خبرنگاران همراه باشید.

ولادت و کودکی امام علی (ع)

علی بن ابی طالب، امام اول شیعیان، صحابی، راوی، پسرعمو و داماد پیامبر اکرم (ص)، کاتب وحی و چهارمین خلیفه از خلفای راشدین نزد اهل سنت است. به گفته مورخین شیعه و بسیاری از علمای اهل سنت، وی در روز آدینه 13 رجب در سال 30 عام الفیل در مکه درون کعبه به دنیا آمد.

علی از کودکی در دامان پیامبر اسلام رشد کرد و ده ساله بود که به ایشان ایمان آورد. او بعد از بعثت پیامبر، سیزده سال با آن حضرت در مکه و پس از جریان هجرت، ده سال با آن بزرگوار در مدینه بود. ایشان بعد از رحلت پیامبر سی سال زندگی کرد.

تاریخ شهادت امام علی (ع)

امام در صبحگاه نوزدهم ماه مبارک رمضان سال 40 هجرى زمانى که امام آماده مى شد تا به سوى صفین حرکت نموده و جنگ جدیدى را با معاویه شروع کند، توسط شقى ترین انسان ها، عبدالرحمان بن ملجم مرادى مجروح شده و سه روز بعد در 21 رمضان به شهادت رسید.

روایات متعددى حکایت از آن دارد که امام در مدخل ورودى مسجد (در درون مسجد) مورد حمله ابن ملجم واقع شده است. در نقل هاى دیگرى آمده است که امام در حال بیدارکردن مردم براى نماز بود که مورد حمله نهاده شد. اما منابع موجود تاریخى بیشتر اشاره به نقل نخست نموده اند.

در برابر روایات دیگرى وجود دارد که زمان حمله ابن ملجم را وقتى مى داند که امام مشغول نماز بوده است. در نقلى از میثم تمار آمده است که امام نماز صبح را شروع نموده و در حالى که یازده آیه از سوره انبیاء خوانده بود. ابن ملجم با شمشیر ضربتى بر سر امام زد.

درباره تاریخ تاریخ شهادت امام علی (ع) نیز نقل های دیگرى هست: بیست و سوم، نوزدهم، هفدهم و بیست و هفتم ماه رمضان سال چهلم هجرى.

شهید مطهری درباره ساعات آخر عمر حضرت علی (ع) می فرماید: شگفت انگیزترین دوره های زندگی علی (ع) در حدود 45 ساعت؛ یعنی فاصله ضربت خوردن تا وفات می باشد. انسان کامل بودن علی (ع) این جا ظاهر می گردد؛ یعنی در لحظاتی که روبرو با مرگ شده است. شگفتی های علی علیه السلام و معجزه های انسانی او در این جا ظاهر می گردد. علی علیه السلام در بستر افتاده و ساعت به ساعت حالش وخیم تر می گردد و سموم روی بدن مقدس علی علیه السلام بیشتر اثر می گذارد، اصحاب ناراحتند، گریه می نمایند، ناله می نمایند؛ ولی می بینند لب های علی خندان و شکفته است و می فرماید: شهادت در راه خدا، همواره آرزوی من بوده و برای من چه چیز از این بهتر که در در حال عبادت شهید شوم.

سن امام علی (ع) در زمان شهادت

میان مورخان درباره سن امام علی علیه السلام در هنگام شهادت نیز اختلاف دیده مى گردد. بیشتر محدثان و مورخان شیعه و اهل سنت، عمر او را 63 سال ذکر نموده اند و البته در این مورد اقوال دیگرى هم هست که عبارت است از 58 سال، 65 سال و 64 سال.

نگاهی به شخصیت والای حضرت علی (ع)

شخصیت علی علیه السلام آمیزه ای از والاترین رتبه از عدالت، عشق و محبت به خدا و مردم، صبر و حلم، مروت، جنگ آوری و سلحشوری، علم سرشار، مدیریت و ده ها صفات دیگر است که این ترکیب شخصیتی، بسیار فراتر از ظرفیت انسان های معمولی است.

هنگامی که امیرمومنان حضرت علی علیه السلام را به خاک سپردند، امام حسن علیه السلام از میان جماعت برخاست و به منبر رفته چنین فرمود: مردم! مردی از میان شما رفت که از پیشینیان و پسینیان کسی به مرتبه او نخواهد رسید. رسول اللّه پرچم را بدو می داد و به رزمگاهش می فرستاد و جز با پیروزی باز نمی گشت. جبرئیل از سوی راست او بود و میکائیل از سوی چپش. او بعد از خود تنها هفتصد درهم از مال جهان برجای نهاد که می خواست با آن برای اهل و عیالش خادمی بخرد.

دیر شد امشب برایم نان نیاوردی علی / کاسه کاسه شیر را پنهان نیاوردی علی

چاه می گوید که دریا می شدم هر نیمه شب / اشک هایت کو چرا توفان نیاوردی علی

نخل های کوفه را محراب را سجاده وار / خاک های قبله را باران نیاوردی علی

می رسد از راه امشب سفره ات پهن است / مثل هر شب با خودت مهمان نیاوردی علی

نان و ظرف شیر را هرگز نمی خواهم بگو / پس چرا امشب برایم جان نیاوردی علی

منبع: setare.com