اختلال جدایی کودک پیچیده تر از آن است که شاعر و نویسنده به تنهایی از پس آن بربیاید - دکتر برای تو

وی ادامه داد: اضطراب جدایی پیش از یک سالگی ممکن است اتفاق بیفتد. در این مورد مقالات روان شناسی ای برای همراهی و شیوه رفتار با کودک و احتمالاً درمان اختلال، وجود دارد. همه کسانی که با کودک سروکار دارند خوب است این دانش را بیاموزند. آنچه پیش و بیش از همه مهم است، چگونگی پرورش فرزند در خانواده، ژنتیک، محیط مهد یا مدرسه، شیوه برخورد و آموزش مربی و معلم و نکات باریک تر از مو است.

موسوی زاده درباره دلیل های اختلال جدایی گفت: کنترل یا سهل انگاری زیاد خانواده، طلاق، جدایی های ناگهانی بچه از والدین، سرزنش و تمسخر نگرانی کودک و... باعث اختلال جدایی می گردد. می خواهم بگویم که این موضوع پیچیده تر از آن است که شاعر یا نویسنده به تنهایی از پس آن بربیاید. اگر بچه ها را آماده رفتن به مهد و مدرسه کنیم اما آنها با روش و فضای آموزشی خشک و نامناسب روبه رو شوند، کار ما بی نتیجه خواهد ماند.

این شاعر کودک درباره راهکارهای آماده سازی کودک بیان نمود: به نظرم کتاب بازی ها و کتاب کارها شاید برترین وسیله برای آماده کردن کودک باشند. بچه ها در کنار بزرگ ترها متن را می شنوند، تصویرها را می بینند و به پرسش ها پاسخ می دهند، عکسی را می برند و در جایی می چسبانند و... این تعامل باعث بالا بردن مهارت در بچه ها و حس استقلال و اعتماد به نفس می گردد.

موسوی زاده اضافه نمود: کتاب های نمایشی هم این گونه اند. بزرگ ترها می توانند نقش کودک نگران و والد را بازی نمایند. جوری که بچه ها، همدلی و همراهی بازیگر والد را با بازیگر کودک در جدا شدن و رفتن به مهد یا مدرسه یا خانه خویشان نزدیک، ببینند. سپس بازگشت بازیگر والد و بُردن بازیگر کودک به خانه را؛ حتی بچه های بزرگ تر می توانند خودشان در نمایش، نقش داشته باشند. بچه ها همه چیز را در بازی یاد می گیرند؛ البته بازی های واقعی و فیزیکی خیلی بهتر از بازی های مجازی اند، بویژه بازی های گروهی که مهارت های بچه ها را افزایش می دهد و به آنها همکاری و اعتمادبه نفس و استقلال شخصیت می آموزد.

این شاعر در سرانجام عنوان نمود: در آخر باید بگویم که متأسفانه در این روزگار، بچه ها ما از مهارت های رفتاری بهره کمی دارند. شاید هوش و اطلاعات زیادی داشته باشند؛ اما توان سازگاری با شرایط محیطی و هوش اجتماعی آنها کم است. تک فرزندی، گوشه گیری خانواده ها از خویشان و همسایه ها، زیاد در خانه ماندن، تماشای زیاد تلویزیون، بازی با تبلت، گفت وگو نکردن و... چیزهایی است که خوب است در آن بازنگری گردد.