12 سریال کمدی نوستالژیک ایرانی که دو دهه ما را خنداندند - دکتر برای تو

1. همسران

• کارگردانان: بیژن بیرنگ/ مسعود رسام
• سال پخش: 1373
• بازیگران: فردوس کاویانی، فرهاد جم، الهام پاوه نژاد، مهرانه مهین ترابی

سریال همسران جزء نخستین تجربه های ساخت سریال کمدی با رگه هایی از فضای عاشقانه و رمانتیک در تلویزیون پس از انقلاب بود. همسران داستان دو همسایه را روایت می کرد که در کنار زندگی مشترکشان در هر قسمت درگیر اتفاقاتی مختلف می شدند. بار اصلی داستان بر دوش دو زوج بود که در همسایگی هم زندگی می کردند. تمام اتفاقات در آپارتمان و در خانه این دو همسایه می گذشت و سریال غیر از چهار بازیگر ثابت، بازیگرهای مهمان زیادی داشت که بنا به موقعیت در قسمت های مختلف مقابل دوربین حاضر می شدند.

برای مخاطب تلویزیونی که تا پیش از این، سریال های خشک و اتوکشیده را دیده بود، تماشای همسران اتفاق هیجان انگیزی بود. همسران نشان از اتفاق مثبتی در تغییر رویکرد تلویزیون به شمار می رفت. چندین سال از خاتمه جنگ تحمیلی می گذشت و جامعه به چنین تغییر رویکردی احتیاج داشت و مدیران وقت تلویزیون به خوبی این موضوع را دریافته بودند. همسران جدای از سنت شکنی در سبک سریال سازی تلویزیون، به لحاظ کیفی و محتوایی هم سریال قابل قبولی بود. بازی های خوب در کنار داستان هایی که برای هر قسمت نوشته می شد برای مخاطب جذابیت زیادی داشت.

همسران در کنار دقت در جزئیات، در دلِ قسمت هایش نکاتی ریز در رابطه با فهم بهتر زندگی مشترک و بهتر زندگی کردن به بینندگانش گوشزد می کرد. همسران از آن دست سریال هایی بود که بیننده اش با حالی خوب از پای تلویزیون بلند می شد و تأثیر مثبتی روی مخاطبش داشت. ساخت همسران در آن سال اتفاق مبارکی بود و راهگشای جهتی نو در سریال های تلویزیونی شد.

2. خانه سبز

• کارگردانان: بیژن بیرنگ/ مسعود رسام
• سال پخش: 1375
• بازیگران: خسرو شکیبایی، مهرانه مهین ترابی، داریوش اسدزاده، حمیده خیرآبادی، رامبد جوان، اکرم محمدی، آتنه فقیه نصیری

خانه سبز به نوعی در ادامه سریال همسران ساخته شد. همان کارگردانان با اضافه کردن پیمان قاسم خانی به تیم نویسندگی شان سعی کردند در اثر بعدی شان بار طنز سریال شان را بیشتر نمایند. این سریال در زمان پخش از پربیننده ترین برنامه های تلویزیونی بود، به طوری که حتی رکورد مخاطبان همسران را هم شکست.

خانه سبز درباره ساکنین یک خانه است که همه با هم فامیل هستند و در کنار یکدیگر ماجراهای گوناگونی را تجربه می نمایند. داستان سریال را ماجراهایی جذاب پیش می برد و بازیگران عظیم و حرفه ای زیادی در آن ایفای نقش می کردند. خانه سبز همان احساس خوب همسران را به بیننده اش منتقل می کرد. قدر دانستن زندگی، احترام گذاشتن به عظیمترها، درک ارزش خانواده و دورهم بودن مهم ترین پیغام هایی بود که مخاطب حین تماشای سریال دریافت می کرد. نویسندگان و کارگردانان سریال بدون دادن شعار و در نهایت ظرافت و دقت، مسائل خانوادگی و اجتماعی را در خانه سبز مطرح می کردند که بسیار به دل بیننده می نشست.

پس از گذشت بیش از دو دهه از گذشت سریال، هنوز بخش هایی از سریال خانه سبز در شبکه های اجتماعی دست به دست می شود و برای مخاطب امروزی هم جذابیت دارد. همین نکته نشان می دهد اگر سریالی با هنرمندی، دقت و وسواس ساخته شود تاریخ مصرف نخواهد داشت و برای همواره ماندگار خواهد شد.

یکی دیگر از نکاتی که بار نوستالژیک سریال را برای مخاطب امروز بیشتر می نماید، دیدن هنرنمایی بازیگرانی است که دیگر در بین مان نیستند. تماشای بازی های درخشان، قدرت دیالوگ گویی و انتقال حس خسرو شکیبایی، داریوش اسدزاده و حمیده خیرآبادی برای مخاطبان امروز جذابیت های زیادی دارد.

3. زیر آسمان شهر

• کارگردان: مهران غفوریان
• سال پخش: 1380
• بازیگران: حمید لولایی، مجید صالحی، ملکه رنجبر، کیومرث ملک مطیعی

زیر آسمان شهر در نخستین سال از دهه 80 انقلابی در تلویزیون به پا کرد و با اقبال گسترده مردم روبه رو شد. پس از زیر آسمان شهر، باکس شبانه یک یا دو شبکه به پخش سریال های کمدی اختصاص یافت و تماشای سریال های کمدی به عادت مردم تبدیل شد.

آپارتمانی در دل شهر واقع شده است و در هر قسمت یکی از همسایه ها درگیر ماجرایی می شود. همسایه ها از قشرهای مختلف اجتماعی، با دیدگاه ها و روینمودهای متفاوت بودند؛ گاه با همدیگر تعارض و دشمنی پیدا می کردند و گاه در کنار هم برای یک هدف مشترک کوشش می کردند. زیر آسمان شهر از فضای فانتزی گونه سریال های بیژن بیرنگ و مسعود رسام فاصله گرفته و خیلی به دنیای واقع نزدیک شده بود. مردم به نوعی خودشان را در زیر آسمان شهر می دیدند.

زیر آسمان شهر خیلی زود بین مردم گل کرد. میزان تأثیرگذاری سریال در میان مردم به حدی بود که دیالوگ شخصیت های سریال در میان عامه مردم رواج پیدا کرد و شخصیت خشایار مستوفی با بازی حمید لولایی به یکی از محبوب ترین شخصیت های تلویزیونی تبدیل شد. به نوعی بخش هایی از سریال وارد فرهنگ عمومی جامعه شد و با زندگی روزمره مردم گره خورد.

تیمی طناز و حرفه ای کار نویسندگی سریال را بر عهده داشتند. آوردن نام رضا عطاران و سروش صحت در کنار هم نشان می دهد تیم نویسندگی زیر آسمان شهر چقدر حرفه ای و کاربلد بود. زیر آسمان شهر برای دو فصل دیگر ساخته شد ولی محبوبیت اولین سری سریال بسیار چشمگیر و بالا بود.

4. بدون توضیح

• کارگردان: مهدی مظلومی
• سال پخش: 1381
• بازیگران: فتحعلی اویسی، امیر جعفری، لیلی رشیدی، فلامک جنیدی

تجربه پیروز زیر آسمان شهر، مدیران شبکه سه سیما را مجاب کرد تا برای سال بعد هم سریالی کمدی و نود شبی در کنداکتورشان قرار دهند. مهدی مظلومی که آن موقع چهره شناخته شده ای در میان مردم نبود سریال بدون توضیح را جلوی دوربین برد. پیمان قاسم خانی، ریما رامین فر، سروش صحت، مهراب قاسم خانی، خشایار الوند و امیرمهدی ژوله تیم نویسندگی سریال را بر عهده داشتند و توانستند از قصه تحریریه یک هفته نامه، سریالی مخاطب پسند خلق نمایند.

بدون توضیح در داستان و شخصیت پردازی قدرت و کشش زیر آسمان شهر را نداشت ولی از استانداردهای لازم در سریال سازی برخوردار بود و می توانست مردم را پای سریال بنشاند. قطعا قدرت تیم نویسندگی در این مهم بی تأثیر نبود و حضور این تعداد نویسنده خلاق به بهتر شدن سریال یاری می کرد.

تقابل فتحعلی اویسی و امیر جعفری در این سریال برای بینندگان بسیار جذاب و شیرین بود. جعفری تا قبل از این سریال چهره شناخته شده ای در عالم تلویزیون و سریال نبود و توانایی هایش در بازیگری پس از بدون توضیح برای همه عیان شد.

5. کوچه اقاقیا

• کارگردان: رضا عطاران
• سال پخش: 1382
• بازیگران: منوچهر نوذری، رضا عطاران، رضا شفیعی جم، یوسف تیموری

مهران غفوریان در گفت وگویی به عنوان تهیه نماینده و کارگردان زیر آسمان شهر درباره این سریال و حضور عطاران چنین گفته بود: چون برنامه هایی که ساخته بودم با استقبال خوبی روبه رو شده بودند، تلویزیون با من یک قرارداد بست تا یک کاری فراوری کنم و خودم هم تهیه نماینده باشم. من به سراغ رضا عطاران رفتم و گفتم می خواهم کاری بسازم که خیلی سروصدا کند. رضا هم قبول کرد و چندماه مدام درگیر نوشتن متن کار بودیم و رضا خیلی برای کار زحمت کشید و همه کاراکترها را او خلق کرد. رضا عطاران خالق زیر آسمان شهر است.

عطاران در این سریال در کنار نویسندگی مشاور کارگردان هم بود و همین نشان می دهد او به خوبی با فضای طنز و کمدی آشنایی داشته است. عطاران تصمیم گرفت برای نخستین تجربه سریال سازی اش در دهه هشتاد، دیگر از فضای فانتزی کارهای قبلی اش مثل سیب خنده و مجید دلبندم فاصله بگیرد و سریالی در حال و هوای مسائل روز جامعه بسازد. به همین خاطر او سراغ ساخت کوچه اقاقیا رفت.

بی تفاوت نبودن نسبت به مسائل اجتماعی یکی از ویژگی های کارهای عطاران است که پرداختن به این مسائل در این سریال هم مشهود بود. سریال از یک تیم نویسندگی چندین نفره تشکیل شده بود که خود عطاران هم در آن حضور داشت. سریال برای اولین تجربه جدی سریال سازی عطاران نمره قبولی گرفت و همان سال هم توانست مخاطبان زیادی جذب کند.

پس از گذشت چندین سال از پخش کوچه اقاقیا، این سریال از چندین جهت برای مخاطبان خاطره انگیز و نوستالژیک شد. نخستین دلیل این موضوع به بازی منوچهر نوذری در این سریال برمی شود. نوذری پس از انقلاب در سریال های زیادی بازی نکرد و این شانس با عطاران یار بود که او را برای یکی از نقش های اصلی سریالش داشته باشد. دیدن سیما و لحن آرام همراه با طمانینه نوذری برای بسیار از بینندگان شیرین و خاطره انگیز است.

کوچه اقاقیا شاید در کلیت داستان خیلی جذاب از کار در نیامده باشد ولی لحظات خاطره انگیز زیادی دارد که هنوز در ذهن مردم نقش بسته است. یکی از معروف ترین بخش های این سریال به خواندن یک ترانه آذری قدیمی از نامیک توسط شخصیت گشتاسب با بازی مجید صالحی اشاره نمود که هنگام پخش با بازخوردهای خوب و مثبتی توسط مردم روبه رو شد.

6. پاورچین

• کارگردان: مهران مدیری
• سال پخش: 1381
• بازیگران: مهران مدیری، جواد رضویان، سحر زکریا، شقایق دهقان، سیامک انصاری

یک سال پس از سریال پیروز زیر آسمان شهر، مهران مدیری هم وارد گود ساختن سریال های طنز نود قسمتی شد. مدیری تا پیش از این بیشتر مجموعه های اپیزودیک مثل پلاک 14 می ساخت و این بار تصمیم گرفت شانس خود را با ساختن سریال امتحان کند. ریسکی که نتیجه خوبی برای مدیری داشت و سبب شد تا او برای چند سال پای ثابت ساختن سریال های کمدی و طنز شود.

پاورچین در کارگردانی فضای بسیار ساده ای داشت و بیشتر اتفاقاتش در خانه و اداره می گذشت. با این حال، قدرت نویسندگی پیمان قاسم خانی و تیمش، پاورچین را در خلق شخصیت و دیالوگ به اثری مخاطب پسند تبدیل کرد. قدرت فراگیری این سریال به حدی زیاد بود که شهر خیالی برره به دایره واژگانی مردم وارد شد. همچنین بسیاری واژه دیگر مثل پاچه خواری یا رسم نخودچی خوران در میان مردم کوچه و خیابان تکرار می شد.

مهران مدیری و تیم نویسندگی اش با خلق داستان های طنازانه توانست جهتی که مهران غفوریان شروع نموده بود را به خوبی ادامه دهد. کسانی که آن موقع این سریال ها را دنبال می کردند خاطرشان هست دو قطبی مدیری، غفوریان به یکی از دو قطبی های جذاب میان مردم تبدیل شده بود.

7. خانه به دوش

• سال پخش: 1383
• کارگردان: رضا عطاران
• بازیگران: مریم امیرجلالی، حمید لولایی، علی صادقی، آناهیتا همتی

در دو قطبی آن موقع تلویزیون که بیشتر به رقابت مدیری و غفوریان اختصاص داشت، ناگهان رضا عطاران با سریال های جدیدش از راه رسید و جهت تازه ای در ساختن سریال های کمدی شروع کرد. عطاران در سریال سازی فضایی متفاوت از غفوریان و مدیری را در پیش گرفت و با سبک رئال و واقع ا نگارانه اش، سریال هایی جذاب و تماشایی ساخت.

عطاران که تجربه نویسندگی در زیر آسمان شهر را داشت، بر اساس طرحی از سعید آقاخانی و سیروس میمنت، سناریوی خانه به دوش را نوشت تا یکی از ماندگارترین سریال های تلویزیون خلق شود. عطاران در این سریال از دوگانه ثروتمند و فقیر برای خلق داستانش استفاده کرد و توانست از این پیرنگ مرسوم و کلیشه ای در خلق درام، داستانی فوق العاده جذاب بنویسد.

خانه به دوش داستان رکب خوردن مردی فقیر از باجناق پولدارش است که در نهایت با خاتمهی خوش به خاتمه می رسد پیرنگ اصلی داستان ساده و تعیین است و آنچه سریال را تا این حد تماشایی کرد، نوشتن خرده پیرنگ های جذاب، دیالوگ نویسی قوی و خلق شخصیت های ملموس و آشنا برای مخاطب بود.

تمامی این عوامل سبب شده تا خانه به دوش پس از گذشت 17 سال هنوز یکی از تماشایی ترین سریال های تلویزیون باشد. این سریال در بازپخش هایش از سریال های در حال پخش مخاطب بیشتری دارد و همین اقبال نشان می دهد مردم چه عطش زیادی در تماشای سریال های باکیفیت دارند. کاش مدیران تلویزیون این موضوع را درک نمایند.

8. متهم گریخت

• کارگردان: رضا عطاران
• سال پخش: 1384
• بازیگران: سیروس گرجستانی، مریم امیرجلالی، علی صادقی، محمود بهرامی

حالا دیگر رضا عطاران سلطان بلامنازع سریال های کمدی تلویزیون شده است. یک سال پس از خانه به دوش، او برای ماه رمضان سال 84 سریال جذاب دیگری ساخت. برای آنکه بیشتر متوجه هوشمندی عطاران در سریال سازی شوید، توجه به این نکته است که او با وجود توانایی در نویسندگی، کار نوشتن فیلم نامه سریال را انجام نداد و مسؤولیت این کار را به سعید آقاخانی سپرد. عطاران به درستی فهمیده بود در این مدت کوتاه او فرصت پرداخت به یک داستان جذاب را ندارد و به همین خاطر تمام توانش را برای کارگردانی گذاشت. هر چند بعدها صحبت هایی مبنی بر نوشتن این سریال توسط اصغر فرهادی مطرح شد ولی این موضوع هیچ گاه به طور رسمی از سوی سازندگانش تائید نشد.

عطاران بار دیگر در سریالش به سراغ قشر های فرودست جامعه رفت و فضای خانواده ی مهاجری را روایت کرد که در شهر شلوغی مثل تهران درگیر اتفاقات جالبی می شوند. متهم گریخت همانند خانه به دوش در بستری رئال روایت می شود و همین ساختار واقع انگارانه سریال باعث همذات پنداری مردم با شخصیت های سریال می شد. خانه به دوش خیلی ساده و با رعایت نکات اصولی مثل کارگردانی درست، دیالوگ نویسی قوی و بازی های خوب توانست برای همواره در ذهن مردم ماندگار شود. جالب اینجاست که پس از گذشت 15 سال از پخش متهم گریخت، بازپخش این سریال در سال گذشته از سریال در حال پخش سرباز بیننده بیشتری داشت. همین آمار به خوبی گویای همه چیز است و نشان از افول سریال سازی در تلویزیون دارد.

9. شب های برره

• کارگردان: مهران مدیری
• سال پخش: 1384
• بازیگران: مهران مدیری، رضا شفیعی جم، سیامک انصاری، فلامک جنیدی، محمدرضا هدایتی

سال های دهه هشتاد را باید بهترین سال های تلویزیون دانست. سالی که در باکس مناسبتی اش برای ماه رمضان متهم گریخت پخش می شد و باکس شبانه اش به شب های برره اختصاص می یافت و این برای مخاطبان تلویزیون ایدئال بود. به خصوص آنکه وقتی سریال های این روزهای تلویزیون را با آن روزها مقایسه می کنیم، می بینیم تلویزیون جای پیشرفت، چه پسرفتی در سریال سازی و فراوری آثار باکیفیت داشته است. کنداکتور پربار آن روزها، امروز حسرت بسیاری از مردم شده است.

به اذعان بعضی از منتقدان، شب های برره بهترین اثر در کارنامه هنری مهران مدیری است. دنیا داستانی این سریال در کنار شخصیت های پرشمارش بسیار شیرین و به یاد ماندنی بود. مدیری برای ساخت شب های برره زحمت کشید، زمان گذاشت و همین سبب شد تا سریالی ماندگار خلق کند.

همچون سریال قبلی مدیری، سرپرستی تیم نویسندگی اش را پیمان قاسم خانی بر عهده داشت، حضور نویسنده های خلاقی مثل خشایار الوند، سروش صحت و امیرمهدی ژوله در کنار هم بر روی سطح کیفی سریال اثری مثبت خواهد گذاشت. شب های برره دیگر مثل پاورچین با چند بازیگر محدود تمرکزش را بر نماهای داخلی نگذاشت و در کارگردانی به پختگی بیشتری رسید. شب های برره یک گام بلند در کارنامه مدیری بود و او را در تراز بهترین کمدی سازان تلویزیون قرار داد.

آنچه هنوز شب های برره را در میان مردم جاودانه نموده، نقدها و شوخی های اجتماعی سریال بود. شب های برره در عین اینکه مخاطبش را می خنداند، به بعضی رسم و رسومات و فرهنگ های غلط جامعه هم طعنه می زد. همین پرداختن به نقدهای اجتماعی سبب شد تا پخش سریال با مشکل روبرو شد و به نوعی شب های برره نیمه تمام خاتمه یابد.

10. ترش و شیرین

• کارگردان: رضا عطاران
• سال پخش: 1386
• بازیگران: رضا عطاران، رضا شفیعی جم، آناهیتا همتی، حمید لولایی، مریم امیرجلالی

عطاران که تا پیش از این، سریال هایش برای پخش در ماه رمضان ساخته می شد، این بار تصمیم گرفت تا سریالی نوروزی بسازد. ترش و شیرین با نویسندگی سروش صحت و محمدرضا آریان در نوروز سال 1386 پخش شد و جزء پربیننده ترین سریال های تلویزیون در آن سال شد. همچنین بازپخش های سریال در سریال های بعد هم با استقبال روبه رو شد و هنوز برای مردم جذابیت دارد.

ترش و شیرین همان داستان همیشگی تقابل خانواده فقیر با خانواده ثروتمند است که در قاب دوربین عطاران به تماشایی ترین شکل نمایش داده می شود. در ترش و شیرین، زوج مریم امیرجلالی و حمید لولایی همانند تجربه خانه به دوش بار دیگر کنار هم قرار دریافتد و در کنار مجید صالحی، رضا شفیعی جم و رضا عطاران لحظات کمیک زیادی خلق کردند.

شاید ترش و شیرین در کارنامه سریال سازی عطاران عقب تر از خانه به دوش و متهم گریخت قرار بگیرد ولی نمی توان از جذابیت های این سریال غافل شد. تماشای ترش و شیرین پس از گذشت سال ها هنوز جذاب است و قدیمی نمی شود. همچنین شوخی های سریال پس از گذشت نزدیک به 15 سال هنوز بوی کهنگی نگرفته است. نداشتن تاریخ انقضا برای یک سریال، هنرمندی و توانایی آن کارگردان را می رساند که اثرش باگذشت زمان همچنان تماشایی است و توانایی خنده دریافت از بیننده اش را دارد.

11. بزنگاه

• کارگردان: رضا عطاران
• سال پخش: 1387
• بازیگران: رضا عطاران، حمید لولایی، مرجانه گلچین

بزنگاه پرحاشیه ترین سریال عطاران است. شوخی های عریان شخصیت ها در این سریال انتقاداتی به دنبال داشت و همین باعث به وجود آمدن حاشیه هایی جهت پخش سریال شد. حاشیه های بزنگاه در ادامه پخش بالا گرفت و جو منفی ای را علیه عطاران ایجاد کرد. همین حاشیه ها و نقدها سبب شد تا عطاران آخرین سریالش را برای تلویزیون بسازد و دیگر عطای سریال سازی در تلویزیون را به لقایش ببخشد.

بزنگاه درباره خانواده ای است که بر سر ارث و میراث به مشکل برخورده اند و در این میان اعتیاد شخصیت نادر با بازی عطاران بخش دیگری از داستان را شکل می دهد. سروش صحت و ایمان صفایی نویسندگان سریال بودند و اولین تجربه های مشترک کاری شان را کنار همدیگر امتحان می کردند.

در بزنگاه نگاه اجتماعی عطاران پخته تر از سریال های قبلی اش و کارگردانی اش بسیار رئال تر از دیگر آثارش شده است. عطاران پس از پشت سر گذاشتن چند تجربه پیروز در سریال سازی و در بهترین دوره کاری اش جهت فراوری سریال، با تصمیم هاش اشتباه مدیران تلویزیون قید سریال سازی را زد تا تلویزیون یکی از عظیمترین سرمایه هایش را خیلی راحت و مفت و مسلم از دست بدهد. مخاطبان تلویزیون هنوز بابت از دست دادن چنین کارگردانی با کارنامه ای درخشان و پربار افسوس می خورند. عطاران پس از ایجاد محدودیت های علیه او در سریال سازی، از تلویزیون خداحافظی کرد و پس از بزنگاه تمام توجه و تمرکزش را صرف ساخت فیلم سینمایی کرد و دیگر علاقه ای به کار کردن در تلویزیون نشان نداد.

12. سه در چهار

• کارگردان: مجید صالحی
• سال پخش: 1387
• بازیگران: مهران رجبی، محمد کاسبی، علی صادقی، اشکان اشتیاق، شهره لرستانی

پس از ساخت مجموعه تلویزیونی آشتی کنان در سال 1381 کسی فکر نمی کرد مجید صالحی بار دیگر پشت دوربین قرار بگیرد و بخواهد سریالی کارگردانی کند. صالحی این بار دست به عصاتر حرکت کرد و محمدحسین لطیفی را به عنوان مشاور پروژه و رضا عطاران را به عنوان مشاور کارگردان در کنار خودش داشت.

سه در چهار در بهار و تابستان سال 1387 از شبکه یک پخش شد و خیلی زود توانست محبوبیت زیادی بین مردم کسب کند. سریال درباره دو باجناق است که به خاطر اوضاع بد مالی تصمیم می گیرند به صورت شراکتی یک شرکت خدماتی تاسیس نمایند. شراکت این دو باجناق اتفاقات و مسائل کمیک و خنده داری در دل خودش داشت که برای بینندگانش جذاب بود.

دیالوگ های سریال خوب و به جا نوشته شده بود و شوخی های بازیگران به خوبی از بیننده خنده می گرفت. بازبی بازیگران به ویژه بازیگران مرد که بار اصلی داستان روی دوش آنان بود خیلی خوب درآمد و فضایی کمیک و بانشاط را خلق می کرد. اتمسفر داستان بسیار بانشاط بود و حس خوبی را به همراه داشت و مخاطب هیچ گاه از تماشای این سریال احساس خستگی نمی کرد.

سریال مجید صالحی در دوره ای که عطاران و مدیری در اوج سریال سازی اشان بودند توانست مخاطبان زیادی جذب کند و بین مردم ماندگار شود. شاید اگر مجید صالحی با دقت و وسواس بیشتری به ساختن سریال توجه می کرد می توانست ادامه دهنده راه عطاران و مدیری باشد، اما این اتفاق نیفتاد و سریال بعدی صالحی با عنوان موج و صخره چنگی به دل نزد.