چوب حراج بعضی اطبا به آبرو و زحمات کادر درمان، پزشکانی که تخصص شان تیغ زدن بیماران است - دکتر برای تو

به گزارش خبرنگار حوزه بهداشت و درمان گروه اجتماعی خبرگزاری خبرنگاران، جامعه پزشکی همیشه به عنوان حافظان سلامت نقش مهمی در ارتقاء شادابی جسمی و روحی جامعه داشته که نتیجه غایی آن را می توان در بالا بودن امید به زندگی افراد و توسعه پایدار یک کشور دانست.

با توجه به اثربخشی این قشر متخصص، نظارت بر عملکرد آن ها و در نظر دریافت سازوکار اجرایی در این خصوص می توان آن ها را در ایفای نقش حیاتی شان در جامعه یاری نموده و از بروز هرگونه فساد در فرآیند اجرای نظام درمانی کشور جلوگیری کرد.

در این میان طبیعتاً نظام قضایی کشور با پیش بینی سازوکارها و مراجعی همچون دادسرای ویژه امور پزشکی، شورای حل اختلاف و دادسرای انتظامی سازمان نظام پزشکی هرگونه شکایت از پزشکان و قصور آن ها در فرآیند درمان را پیگیری می نماید.

با وجود در نظر دریافت سازوکارهای حقوقی و قضایی در ارتباط با بروز هرگونه خطا و ضرر و زیان ناشی از فعالیت های پزشکی و درمانی، در مواردی مشاهده می گردد که تخلفاتی با عاملیت پزشک معالج انجام می گردد. در این تخلفات به دلیل این که بیمار برای تکمیل فرآیند درمان خود به تخصص پزشک نیازمند است، از هر گونه شکایت پرهیز نموده و همکاری لازم را در ارتکاب تخلف انجام می دهد و پس از تکمیل فرآیند درمان نیز آن را به فراموشی می سپارد. این موضوعی است که می بایست مصادیق آن در قانون دیده گردد و نظارت کافی بر آن صورت پذیرد.

یک نمونه از آن بدین ترتیب است که بیمار به پزشکی در بیمارستان مراجعه نموده و پس از معاینات و آنالیز های تخصصی، پزشک تشخیص می دهد که بیمار باید تحت عمل جراحی قرار گیرد و زمانی نیز برای بیمار معین می گردد. تا اینجای کار فرایند درمان به صورت عادی در جریان است؛ اما بروز اقدام متخلفانه آنجا ظهور می نماید که بیمار برای مطلعی از هزینه عمل جراحی به بخش اقتصادی بیمارستان مراجعه نموده و هزینه درمان را جویا گردد که با پاسخ جالبی از سوی متصدی آن روبرو می گردد: آقای دکتر از سهامداران بیمارستان هستند و ما اجازه نداریم هزینه عمل را اعلام کنیم. هر مبلغی که دکتر اعلام کند، همان است.

هزینه اعلامی پزشک قطعاً بیشتر از نرخ مصوب آن اقدام پزشکی است که در این صورت معمولاً دو بازخورد بیشتر بروز نمی نماید یا بیمار از تمکن اقتصادی برخوردار است و با توجه به تخصص پزشک این پیشنهاد را می پذیرد و یا پیشنهاد را به دلیل شرایط اقتصادی و یا نارضایتی رد می نماید و در تکاپو برای یافتن پزشک دیگری می افتد.

نمونه دیگری که شاید جالب تر از مورد فوق باشد، این است که پزشک، بیمارانش را در مطبی واقع در بالای شهر (در تهران) ویزیت و پس از تشخیص این که بیمار نیازمند عمل جراحی است، تنها یک بیمارستان را برای انجام عمل معرفی می نماید (در شرایطی که پزشک برای طبابت و عمل جراحی در بیمارستان های دیگر هم حضور دارد) که آن هم در خارج از استان تهران (در یکی از مناطق استان البرز) است، ارجاع می دهد و از آنجایی که بعضاً تخصص پزشک بیمار را به سوی خود کشانده به آن مرکز درمانی مراجعه می نماید.

نکته قابل توجه این که بیمارستان مزبور ساختمانی کوچک با فضایی اندک است که بیشتر به یک درمانگاه حد متوسط شبیه است تا بیمارستان و جالب تر این که رئیس این بیمارستان همان دکتری است که بیمار را در تهران ویزیت و این مرکز را برای جراحی معرفی نموده است.

شاید نتوان چنین فرآیندی درمانی را در مصادیق عمل متخلفانه قرار داد ولی زمانی که فرد قصد ترخیص بیمارش را دارد، با هزینه ای معادل یک بیمارستان خصوصی درجه یک در تهران روبرو می گردد و جالب این که کیفیت خدمات دریافتی اصلاً با آن شرایط قابل مقایسه نیست.

گفتنی است که چنین مراکز درمانی علاوه بر کیفیت پایین خدمات برای کاهش هزینه ها به جای پرستار بیشتر از بهیار و یاری بهیار بهره می گیرند که بعضاً از دانش اولیه مراقبت از بیمار نیز مطلع نیستند.

مورد دیگر مربوط به یک عمل جراحی است که نیازمند یک قطعه است. پزشک متخصص وسیله مورد نظر را که در بیمارستان موجود است، برای آن عمل جراحی استاندارد ندانسته و بیمار را برای تهیه آن به یک شرکت تجهیزات پزشکی تعیین ارجاع می دهد. در صورتی که بیمار با قطعه موجود و استاندارد بیمارستان تحت عمل قرار گیرد، هزینه بیمارستان با عمل جراحی کمتر از یک میلیون تومان می گردد ولی تأمین قطعه درخواستی وسایل اتاق عمل هزینه آن را به حدود 15 میلیون تومان افزایش می دهد.

موارد فوق تنها بخشی از ده ها ترفند پزشکان برای اضافه دریافت از بیمارانی است که مشکلشان به دست فرد دیگری جز پزشک حل نمی گردد و شرایط خاص بیماران و خانواده های آن ها حتی فکر شکایت و پیگیری این فرآیندها را در دادگاه ها را از سرشان به در می برد.

البته گفتنی است که اکثریت قریب به اتفاق پزشکان ما در کشور با وجدان و تعهد کاری وظایفشان را به درستی انجام می دهند؛ اما همین قلیل تخلفات هم می تواند حیثیت و آبروی یک جامعه متخصص را خدشه دار کند؛ از این رو، حل این موضوعات نیازمند ورود دستگاه های نظارتی بر چنین اقداماتی است.

4105/پ